Śledź nas na:



Komparatyści powojenni: Kotłowski, Nawroczyński, Mońka-Stańkowa, Wróbel

Model nowej szkoły miał odpowiadać duchowej, rodzącej się demokracji, która wypierała liberalizm. Podstawowym problemem była realizacja zasad demokratycznych: sprawiedliwości społecznej, wyróżniająca się w zapewnieniu każdej jednostce prawa do wykształcenia i awansu społecznej, zasadnie do jej zdolności. Także wymagania miała spełniać szkoła.

Problemy które stały przed szkolnictwem okresy międzywojennego nie straciły do dziś swojej aktualności. Zostały one pogłębione przez nową perspektywę globalnych zagrożeń całego świata. Przeciwdziałanie tym zagrożeniom znajduje wyraz we współczesnych planach reform oświatowych o czym przekonują analizy dorobku współczesnych komparatystów.

W ostatnim okresie można zaobserwować w polskiej komparatystyce wiele prac dotyczących globalnych przemian i kierunków rozwoju oświaty na świecie. Ich podstawą jest przekonanie, że obserwując i wnikliwie analizując związki między oświatą i społeczeństwem w wielu krajach można przewidywać kierunki zmian systemów oświatowych w przyszłości. Należy również oczekiwać zasadniczej zmiany roli szkoły w systemie wych.

Uchwycenie istoty tej zmiany może sprzyjać myślenie w kategoriach globalnych, myślenie o przyszłości zarówno pragmatycznej jak i utopijnej. Współczesne reformy mają dzisiaj charakter permanentny. Wielorakie są przyczyny wymuszające dokonywanie nieustannych zmian. Przed wszystkim są one związane ze znacznym tempem i głębią przemian w fazie eduk. otoczenia.



Zobacz także